himn elegjial per autokreatorin...

...harte e rrullosur,
shqyer nga mekati,
i hyjnive te pabesa,
me besedhenie dhe bujebetime,
solemnisht te tejkoheruara,
qe mbartin afshe te histerizuara, intensivisht,
te udherrefyeseve lumnidhenese,
qe kerubinet vet-zoter,
te llacit lemshor,
shijuan gezueshem,
sebashku me neo-hyjin ego;
prej mishgjakeve llaclemshor,
autorkrijuar...!

heshtje ster-blu

Qielli kalter ketu,
poshte i trazuar deti blu,
qielli, fushe ku mbidhen endrrat,
deti, fushe ku kullote vdekja gjithashtu,
deti se c’peshperite me gjuhe te lagesht,
dhe mjergullon pasyren e vet,
qe aq rende po u peshon shqipeve;
U shfaq edhe kucedra e rralles,
me emrin e kobshem Otranto,
ajo do fare pakez, cikerrima,
vec jetet e bijve t’shqipes do;
Me gishtat e saj te vaket,
Drita,
mundohet t’ua cele syte,
por per nje risi te tille,
e gjora, s’ka fuqi,
sepse shqipezet ndodhen,
nen detin ster-blu, shpirtzi.

Fair Olive-Lady!

Worthy of anyone’s time,

Enchanting companion and conversationalist,

Nourishing youth out of crime,

Daringly brave, yet rational,

Young at heart, body and mind.

Outstandingly striving with passion,

Lively but serious,

Interested in the Ciceronian-motion,

Virtuously like a confessor with news,

Enabling people to succeed;

Rising up, the “lost-selfness” in need...!

E Verteta dhe Mentaliteti!

Vuajtesi i shkrete,
konsiderohet teveqel,
nuk e lejojne te fle ne paqe,
sepse e shnderrojne ne gjel.

Porsi ai gjeli ne maje te koshit,
qe i ben OK Gjeloshit,
atij Gjelosh mendjemadhit,
qe jetonte nder ranishta,
e tani kur bie n’pike te hallit,
kinse thote urate me gishta;
Thote urate ky fare fetarit,
as i krishtere e as mysylman,
e i asnje feje persembari,
qe deri dje e conte jeten si shakllaban (sot sharlatan).
Ne fillim kur erdhi pluralizmi,
u be njefare hoxhe a njefare prifti,
por kur kerciste komunizmi,
ateiste me buje femijet i rriti.
Sot na krijon edhe shoqate,
edhe i ve ndonje emer t’vjeter,
shkarravite ndonje deklarate,
nuk e di, ne mur apo ne leter,
edhe prokuron nje vule te thate.
Tani eshte bere pale deputet,
ka marre bonot e persekutimit,
shpejt e shpejt dhe me te lehte,
do me hy minister i privatizimit,
me privatizimin apo financen,
nuk e di saktesisht,
vecse, nga e majte, tek e djathta,
me ekologjiken, apo aleancen; i nderron vetes, vend tinezisht.
Pispillosur me kemishe e kravate,
miqesine me ambasadore forcon,
pastaj kur qelbet nga parate,
si leopard (leper), jashte shtetit shkon.
Edhe fort, s’kam siguri;
Quhet Gjelosh, Vasillaq, apo Muharrem,
vecse nje gje e di mire,
se ky ketu ne shqiperi,
po behet “super boss-man”.
Deri pardje, Xhaxhi-vampirit,
pa e pyetur te vellane,
prapanicen i’a fshinte,
dhe me krenari jehonte:
E bej kete, sepse kam qene partizan.
Kurse dje pa turp sakaq;
Klithte: une jam per drejtesi,
sepse kam bere burg ne Spac,
kam dhene kontribut per demokraci.
Kurse sot me kafshate t’marres,
sikur te ishte Nobelist,
me te madhe i bie dajres,
duke thene: mbreme une isha rrebelist.
Ka marre tituj prej disa qeverive,
u ka blere fuoristrada t’blinduara femijeve.
Ah po titujt gat i harrova,
se desha t’iu rrefej,
se i ka perfituar me kallashnikova.
Tani ben tregti,
edhe me “miell t’shtrenjte”,
rreth-e-rrotull, apo varg e vij,
larg nga ktu dhe me fqinj,
kudo qe t’i veje mbare atij.
Ky shan edhe irakun,
ne konferenca me urrejtje,
sepse nga e plotfuqishmja USA,
shpreson t’mbushe barkun me mbeshtetje.
Pastaj kthehet dhe e nderon (ndihmon),
i’u rrefen edhe ministrave,
se Irakun, lindjen e aferme dhe boten islamike,
dashuron afron dhe vlereson,
sepse ka frike prej terroristave.
Merret me politike nderkombetare,
ndersa as familjaret e tij,
s’merren aspak me kete batakci,
vecse kur i lypin pushtet dhe pare.
Madje ky qen-bir-qeni,
Ster-bir-bushtre,
tenton te rishese kosoven,
ndersa kosova, tashme,
po blen vet-veten.

Ky pra eshte ai,
qe te gjithe e njohim,
per te vlla-vritemi,
ai qe e shajme, e votojme dhe e joshim...!

Pellumbat e Lirise!

Miresia e lirise kosovare,
Ende s’ka mberritur.

U shfaq, pruresi i saj.
C’heroizem i riperseritur,
Kur nje popull rrok armet per liri.

Duaji pra pellumbat e lirise,
O bir dhe bije e kosoves martire.

Terhiqu lajkave grabitqare,
Eshte koha per triumf, liria s’eshte larg.

Flijimi eshte aleati me i mire,
Indinjata me therese dhe bindese,
Terapia me efikase,
Orteku me bucites.
Jeta me e kendshme, e shumepritur dhe e perpikte,
Eshte me prane vetem me UCK-ne...!!!

“do te doja” e nje shqiptari t’kosoves.

Kosove per ty do te doja...

Do te doja:

dashurine,
e nenes legjendare, qe ka Kosova,
do t’a doja pa nota simfonine.

Do te doja te isha:
uj i bjeshkeve te tua,
qe te mundesoja,
shuajtjen e etjes tende per liri.

Do te doja te isha:
fushe pjellore ytja,
qe ti te mbidhje dhe levroje,
farerat e lirise tende ne mua.

Do te doja te isha:
fasho e plageve te tua,
qe plaget t’i mbuloja,
njekohesisht t’i kuroja.

Do te doja te isha:
fustanelle e trupit tend te pervuajtur,
dhe me deshire te shijoja,
kundermimin e djerses sate.

Do te doja te isha:
gishti tregues, ne dorent tende,
qe me urrejtje dhe shfryrje,
te manovroja kembezen e armes sate.

Do te doja te isha:
buzekuq ne buzet plot afsh tuat,
qe te gjendesha amshimisht, afersisht,
prane fjaleve te embla tuat.

Do te doja te isha:
qelize e jetes tende,
qe te te mbaj gjalle,
avullin energjik te frymes tende.

Prandaj te lutem, te pergjerohem!
Jeto nenevasha ime.
Po qe nevoja, jeto pandare,
me te padenjat bucitjet e zemres,
te birit tend zogzane...

DHURATE!

Dhurate I

Dhurate nga Zoti,
kam marrur sot,
me te, t’me shkoje moti,
s’do ta coj dem kot.

nuk eshte gje e vogel,
te kesh kte dhurate,
ka vlere shume te madhe,
nuk e blejne parate.

Ndoshta per shumekend,
do te duket absurditet,
te humbasesh madheshtine,
s’eshte aspak e lehte.

Vetem nese beson tek Zoti;
dhe lufton krenarine (djallin),
do te fitosh dhuraten,
virtytin e pervuajterise.

Dhurata e pervuajterise,
eshte busulla e jetes se amshuar,
kete dhurate Hyji i’a dha dhe Marise,
qe eshte “Nena e Praruar”.

Kjo s’vjen e paketuar,
vetem per diten e festes,
por ne ligjet e Kishes shkruar,
dhe ne duhet t’a mbajme;
pergjithmone e jetes.

Dhurate II

Dhurate nga Zoti,
kam lypsur sot,
me te, te me shkoje moti,
s’do t’a coj dem kot.

Te gjithe e kerkojne,
por s’e dine se ku,
te gjithe e vleresojne,
por s’e dine se si.

Zemrat embelson,
me ne shpesh punon,
pa reshtur, punon diten, punon naten...
Jeten hollesisht e shtjellon.

Je per gjithe jeten,
je plot miresi,
nder shtigje t’papritura,
mbi mua loto ti...

Ne pranveren e lulezuar,
ne vjeshten e zverdhur,
ne veren e djersitur,
ne dimrin e acarte,
le te gjendemi prane une dhe ti...

Nganjehere edhe ne zjarre,
me bej te notoj,
por “qetesi”, te pergjerohem,
mos m’ler qe vetem te te enderroj...

embargo

...dhe mendja i vuri embargo zemres...
...por ajo s’e duron dot kafazin, roberine...

...hajde pak te lutem, t’a ndihmojme,
sebashku te ecim drejt pavarsise se zemrave...!

day-to-day

Crying out loud,
screaming at the stars,
dreams drawn into a cloud,
like tip-requests in empty jars.

Living today, with tomorrows hopes,
sealed with excitement behind the scenes,
like a priest and his robe,
with challenge, as the day-to-day routine.

Holding the keys, of an unknown vault,
with that human gaze on the face,
that says: its not my fault,
trying to embrace God’s grace...

Blue blood, running through the veins,
disappointing talent, cursing ones brains,
victorious in its own way,
challenging the routines of every day...

bot

Mundohem t’i jap botes kurajo,
s’me mbetet fare per vete,
kurajo per te fluturuar,
qe te pakten te ecin...

Aty ku per veten kemi emra te huaj,
ku vetes i shkelim syrin,
pastaj me shkelma ne fyt,
i’a nxjerrim kopilin...

Ne nje bote; qe pa “e” ne fund,
eshte krejt tjeter;
domosdoshmeri pre & post moderne,
qe ne s’i japim aspak rendesi.

Ne nje bote,
ku bote te tjera,
bejne shume buje,
aty ku bote te tjera s’ekzistojne!

Automatike dhe Manuale!

Cudira sinjalizon,
Aspektet e trurit percan,
Kusarine si profesion,
Marrezine pershkon,
Artikulohet edhe kur s’paramendon,
Kocka nuk ka, por kocka therrmon.

Eshte flake freskuese,
Shpesh-here edhe ngaterruese,
Trimeri s’ka, por eshte frikesuese,
Eshte e tharte, e embel, por edhe ledhatuese.

Gjatesi e peshe, s’ka shume, por pak;
Udhezimeve u jep shkak,
Hilleruese si bajraktari pa bajrak,
Automatike dhe njekohesisht manuale, tamam si cakmak!