Nene Terezes!

I lumi ai; që pasqyrë,
e jetës tënde; veten,
mundohet t’a konstruktojë,
edhe pse si ti; jetën, kush s’e ka latuar.

Trimëreshë, Burrëreshë; quhet dhe nderohet.
Ajo që Atdheun personifikoi,
Përjetë do të përkujtohet:
Si Nënë, si Shenjt si Ëngjëllor!

Shqipëri o Tempull i Hyjit.
O Sion i Shenjtë, Tendë e Dashurisë.
Ti që i dhe botës moderne,
Nënën e Bardhë, që s’shikoi ngjyra!

Ti je jona, por dhe e botës,
Ti je e pasur; edhe pse në varr,
shkove vetëm me një rrobë të thjeshtë.
Ti je gjallë dhe do jetosh pambarim;
Sepse Zotin ke lënë trashëgim…!!!

angelus diabolicum

Sakrificat, pasionet, jetet,

qe me akuzen e harreses i denove,

qe kthjellesisht ty t'u flijuan;

sebashku me fara zemerthyerjesh,

qe parreshtur mbodhe,

kokrriza rere ne numer.

Parfum i tejembelsise se mjaltit.

Mjalt rimorkonjes arinjsh.

Parfum aleance,

i butesise engjellore.

Parfum mjalti te tharte,

i grackes djallezore.

Ngrice ngrohtesisht e njollosur,

qe zbardhet me te shkeluren e syrit.

Shpirt Kameleoni,

qe tinezisht hedh kraheve,

mantelin e pellumbit.

Akullnaje jugore,

qe veriu kurre s'e ka njohur.

Jug i ekstrakozmikes shqisore.

Jug i ndjenjes se palodhur.

Jug qe instinktin e vet shtrydh.

Jug per veriun viktime,

viktime e mundesive (ndjenjave) te pakufi,

qe vetes nuk i vjen ne ndihme.

Jug i ndrojtur,

kur mendja i'a thote.

Pjedhe e mashtrimit te ndotur,

qe per veriun shnderrohet ne Zot.

Jug qe veriut i del ne prite,

porsi vegim Hyjnor.

Jug i pakohe, qe do te mbetet:

Perjetesisht "Engjell Djallezor"...!

temptation of spices

Wooden sipces, turning stonely,

unleashing hidden yearns,

twisting the fate of your clone,

the unchained venus haunting its admirers,

imprisoned in the château of juices,

vanished in filthy tales,

tales told by river-rats,

in search of treasure-chests,

bossomed by lost souls;

sailing away from forbidden lands,

grasping for those unwanted hands,

making a joke out of those aching bones,

testing ones skills through rythmic breathing,

that polite rythm of acceptance,

fooling ones assurance and certainty,

towards Achilles's inexistent heel,

corrupting herb, used as godly potion,

to sensualise unharmful deseases,

embodied by nature's ingridients,

trapped shamefully within ones divine body,

fuelled by the hard greed of cruel intentions,

softened through wet temptations,

that solid temptation of the cinnamon...