Zgjedhje!

C’fare te zgjedh,
as une s’e di,
ndoshta eshte e udhes,
per sugjerime te peshkoj...

Atehere, c’fare te bej...?
Akoma s’e kam vendosur,
dhe ngutem ne nje pilgrimazh pa te sosur,
meqe te vendos vete me eshte kanosur...

Faji ndosha eshte imi,
qe s’di c’fare te zgjedh;
kete qe eshte vazhdimi,
pas shpine dua t’a hedh...

Ku i dihet, ndoshta eshte e lehte...
Sa vegla duhet te kem,
si ndihmese, qe veten te realizoj?
Si thua ti?
T’ia nis me sherbim dhe ty, te te degjoj...

V³ *(vendlindje – vendrritje – vendvdekje)*

Krenia e njeriut,
Eshte atdheu i lavdishem,
Tatepjeta e njeriut (fatziut),
Uzurpatori tejet i fuqishem.

Linda ne vendvdekjen time,
I deshperuar, aspak s’jam,
Ndonese ketu jetes poi lidhem,
Driten si mesues kam; qe:
Atdheut, perjetesisht t’i perngjitem.

Kushdo qe kete vend te braktise,
Endrra te keqija, do te jete-shohe;
Te tjera vende do t’i servirin,
Urtine e c’thurjes, qe s’do t’a ngrohe.

Pritja e lavdise, me jep ankth ne:
Orezgjatjet, larg vendit, ku lavdia buron.

Rrite qengja, rrite ujqer,
I deshperuar kurre s’do te te kem,
Ti linde princa edhe bujqer,
Eremite, metropolitas, mrekulli-beres por dhe hora.

Kundermimi i dashurise sate,
Engjellsisht mua me shtyn,
Te mos jem komit nate; por qe,
UNI im te ditesohet si vendi yne.

Dashurine time i’a fal,
Urrejtjes ndaj qejfbraktisesve,
Ashtu sikurse guri, u fal jete bimeve.

Turp i madh, i pashoq, i pameshire,
Eshte kur njeriu humb identitetin.

Vuajtjet e mia i’a kushtoj,
Dashurise ndaj gezimit dhe begatise se tokes sime,
Erresire s’do te me behet ky vend,
Sa jeta te me jape oksigjen...!

Une e di se ku banon!

Jam nje i ri adoleshent,
qe gjithmone te kam kerkuar,
por sot te kam gjetur,
ne lumturine qe s’ka mbarim.

Une e di se ku banon,
ti banon tek lumturia,
tek lumturia qe s’ka mbarim,
ti ke qene, je dhe do te jesh; lumturi pambarim.

Ti s’banon vetem tek lumturia,
une e di se edhe ku tjeter banon,
ti banon tek qetesia,
tek qetesia e shpirtit tim.

Mesues, ku banon?
Pyesin disa te tjere;
por ata s’e kane kuptuar,
se ti je shume afer tyre.

Mesues, une e di se ku banon.
per kete du ate deshmoj,
se ti banon tek lumturia,
tek feja, tek shpresa dhe tek dashuria,
ti banon tek i afermi im!

Udha e Shkronjave!

Ne stacion pres i acaruar,
ate dreq autobusi,
qe shume eshte vonuar,
dhe me te vertete me ka nervozuar.

Heh... pastaj thone: ka mireqenie dhe stabilitet.
S’pyet kush per brengat e ketij milet,
ne metropole perendimore,
ku s’udhetohet dot pa bilete.

Pyet njeqind veta,
dhe vendos si t’a doje vet-vetja,
por kij parasysh dhe mos harro,
kapacitetin qe t’ka kuleta.

E di c’fare?!
Ndryshe vendosa,
do i bie udhes ne kembe,
dhe s’do ngelem gjithe jeten lypsar,
meqe edhe destinacioni im;
ka lidhje me mitin e individit; optimizem dhe perparim.

Smoking Cat!

Mighty thing, happened just now,
A mighty cat on Halloween,
Came into my tower somehow;
Jordan I secretly named this “jean”
After that nakedness, we’re all so keen.

Dazzling looks like the unseen,
Unsaturated to my “golden-spot”,
Heard my purring and sat on my lap;
Attracted by my nicotine,
Narrowly blown with a single shot,
Xanthus hair, yet not a strap,
Hospice this creature for a nap,
Itching its urges, while
Exploring indulgences without a map...