muzës sime...

Falmi buzët e tua,
shndërromë në bretkosë,
amfibizo fantazinë tënde në mua,
netët e ftohta, ngjyrosmi rozë.

Lejomë t'ia shes shpirtin tim,
djallit, ose perëndisë së epshit,
jepmi shkretëtirës sime njomëzim,
lagështoma qafën dhe bulzën e veshit.

Me frymën tënde të ngrohtë,
si mullirin, era,
zemrën time të ftohtë,
rrotulloma ngahera...

Aromën e trupit tënd hyjnor,
dhuroja shqisave të mia,
dhe dhëmbët e tu (perfekt) ballor,
krahërorit dhe kofshëve të mia.

Prekma si asnjë muzë tjetër,
trupin çerek-shekulli të vjetër,
lëmë t'a djeg përsonin tim,
në muret e altarit tënd sublim...!