kohe per virtualitet...

...cigaren e fundit e shuaj me keqardhje;

ne taketuken e lodhur;

abuzoj me filtren e nikotinizuar,

dhe irritohem me nderhyrjen a foleses se lajmeve...

Pres vegimin virtual dhe bombardoj ikonat ne MSN.

Padurimin e ushqej me neglizhence,

ndersa hulumtoj ne humbjen e kontrollit;

ti prape s'behesh e gjalle,

dhe une vazhdoj te mallkoj kohe-humbjet dixhitale...

Vajtoj lavdine e dikurshme,

si suliotet prane gremines, n'prag te uzurpimit.

Ai, ajo dhe ata, s'e nuhasin fare,

ngallezojne ne mua,

me qeshjet, shakate, arrogancen dhe harene time;

germojne ne vetvete dhe m'a kane zili:

"i ka punet vaj ai, jo si ne me plot halle",

s'mund te kuptojne keta qe edhe une kam dhembje,

qe edhe une nostalgjohem me lavdira te paqena...

Nejse c'te besh, jane te "cilter"...

Jam une ai qe duhet te zberthej ceshtjen e "aforfese",

dikur i faturoja t'gjitha femrat njelloj; sot jam kthyer une ne aforfe.

Hajde dynja, hajde...!

Ne mesnate, ne forume, i pa-duhanizuar,

pa plane te metejshme, per naten,

kaloj mesjaven; me brengat gerryese karrieriste,

dhe prape zhytem ne mjergullen e mos-permbushjes;

nejse, une me te vertete jam i merzitur, s'di c'te bej;

por jo vetem se ju s'jeni interesante...

Fajin s'e keni ju, por e Enver Hoxha;

Ai katil homofobik, qe s'jetoi edhe 2-300 vjet;

qe keshtu te me zevendesonte lap-topin TOSHIBA;

me kazmen aksionare; vezulluese dhe te amortizuar...

Valle, a do te kisha kohe, per boten virtuale...?!